مکان یابی qtlهای مرتبط با شاخص های تحمل به خشکی در آفتابگردان (helianthus annuus l.)

تنش خشکی از جمله عوامل محدودکننده رشد گیاهان است. با استفاده از شاخص­های گزینشی می­توان ارقام با عملکرد بالا در شرایط نرمال و تنش کم آبی را شناسایی نمود. بنابراین تجزیه ژنتیکی شاخص­های تحمل به خشکی می­تواند نقش مهمی در برنامه­های به نژادی گیاهی ایفا کند. در تحقیق حاضر، به منظور شناسایی نشانگرهای مولکولی مرتبط با شاخص­های تحمل به خشکی در آفتابگردان، 70 لاین خویش آمیخته نوترکیب حاصل از تلاقی بین دو لاین rha266 و pac2 به همراه والدین در قالب طرح لاتیس مستطیل 9×8 با دو تکرار در شرایط نرمال و تنش کم آبی در شرایط مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس پلات دو بعدی حاصل از تجزیه به مولفه­های اصلی، تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه­ای در لاین­های مورد مطالعه مشاهده گردید. از میان شاخص­های مورد مطالعه، بین شاخص­های gmp، mp، hm، yi و sti و عملکرد دانه آفتابگردان در هر دو شرایط آبیاری نرمال (yp) و تنش خشکی (ys) همبستگی مثبت معنی دار مشاهده شد. با استفاده از روش مکان­یابی فاصله­ای مرکب، در مجموع 32 qtl برای شاخص­های تحمل به خشکی شناسایی گردید. نتایج نشان می­دهد که qtl­های شناسایی شده برای شاخص­های yi، mp، gmp در گروه پیوستگی 13، با qtl­های گزارش شده برای عملکرد در آفتابگردان هم مکان هستند.